Keuzestress

Ik ben een pragmatisch mens. Keuzes maken hoort bij mijn functie en ik heb daar zelden moeite mee. Daarom heb ik besloten geen keuze te maken, maar alles wat me bezighoudt te beschrijven.

The Dutch Disease

Nederlanders praten zó graag tijdens optredens, dat er een Wikipedia-pagina aan gewijd is. Wetenschappelijk bewijs is er niet echt en zowel het AD als NRC weten niet met zekerheid te vertellen of Nederlanders echt meer kletsen tijdens concerten.

Maakt ook niet uit: het is een feit dat het gebeurt. Tijdens een (fantastisch!) concert van Voltage vond gitarist Ruard Sanders het geklets van het publiek, dwars door een intro heen, dermate storend dat hij de vraag stelde:

“Kunnen jullie misschien nog wat harder praten?”

Er waren wel meer clubjes in de zaal die het nodig vonden om hun weekend te bespreken. Plaatsvervangende schaamte. Nogmaals: hou gewoon even je mond. Oók tijdens het voorprogramma. Achteraf een biertje drinken en even nagenieten is toch veel leuker?

Dank voor jullie medewerking!

De arbeidsmarkt is in beweging

Als we op Linkedin een connectie hebben zag je het wellicht al voorbij komen: volgens onderzoek van Integron heeft een derde van de werknemers het afgelopen jaar gesolliciteerd op een nieuwe baan. Een nog groter deel van de werknemers is het van plan.

Daarom zijn we aan de slag gegaan om uit te vinden waarom medewerkers zo veel solliciteren en wat de belangrijkste redenen zijn om van baan te wisselen. Bijna alle werkgevers doen dan ook (terecht!) ontzettend hun best om hun personeel te behouden en bij werving de juiste mensen te selecteren. Want talent is schaars. Maar niet elke werkgever is hier even succesvol in.

Binnenkort zullen we een whitepaper met alles wat we hebben uitgevonden publiceren, maar een tipje van de sluier: de belangrijkste arbeidsvoorwaarde vinden Nederlanders de werk-privébalans. Bijna twee-derde vindt dat hun werkgever ondersteuning moet bieden om de balans te bewaren, terwijl iets meer dan 25% van de werkgevers het ook als prioriteit ziet.

Werk aan de winkel dus.

Mag het een onsje minder zijn?

Rond het concert van Voltage (met een goede vriend) heb ik ook een museum (met collega’s) en een cabaretvoorstelling (met familie) bezocht. Door mijn hoofd spookte vooraf wel de gedachte, is dat niet té veel cultuur? Het is niet zomaar dat ik mezelf altijd als ‘cultuurliefhebber light’ omschreef.

Erg objectief ben ik natuurlijk ook niet. Ik heb een paar jaar geleden het ondernemerschap opgegeven en mijn aandelen aan m’n compagnon overgedragen om bij CultuurWerkt! aan de slag te kunnen. Alleen maar omdat ik het zó leuk vond. Elke dag bezig met cultuur: er is haast geen leukere baan te bedenken.

Het leuke is: na al deze cultuurbezoeken heb ik zin om meer te bezoeken. Het concert was fantastisch, het museum opende mijn ogen en de theaterzaal verliet ik vol bewondering voor Lisa Ostermann.

Een onsje meer graag.

Het nieuwe seizoen komt eraan

Vanaf mei wordt het altijd even rustig in het theater. De meeste tours lopen rond deze tijd af en de talenten hebben even tijd om op adem te komen. In september kunnen ze weer het podium op en alles geven.

Mijn parttimedag zet ik in voor een lokaal theater, dat vooral op vrijwilligers draait. Daar ben ik er één van. Het is daar nu dan ook een drukte van jewelste. Ik heb het geluk de totstandkoming van de programmering van dichtbij mee te maken.

Om de titel van de 2022-show van Peter Heerschop en Viggo Waas te recyclen: Er gaat nog iets heel moois gebeuren. Theaterproducenten kondigen namelijk ontzettend toffe shows aan, van Broadway-klassiekers tot originele Nederlandse verhalen. Cabaretiers komen met nieuwe voorstellingen waar je oren van gaan klapperen. Maar ook minder bekende makers komen met nieuw materiaal waar ik ontzettend naar uitkijk.

Het wordt een mooi seizoen.