Het openluchtspektakel van 2025: Willem II. Dé koningskomedie van deze zomer.

Willem II is losjes gebaseerd op het leven van Koning Willem II, misschien wel net zo losjes als hij erop los geleefd heeft. Met scherpe humor, historische verrassingen en een flinke dosis absurdisme wordt het verhaal verteld van een man die groots wilde zijn, maar soms struikelde over zijn eigen schaduw. We spraken schrijver en regisseur Tom de Ket. Hij vertelt waarom juist nu deze voorstelling gemaakt wordt, en waarom je ‘m niet mag missen. 

Tom, waarom wilde je het verhaal van Willem II vertellen?

Toen ik bezig was met de research voor Het Pauperparadijs, waar koning Willem I een belangrijke rol in speelt, stuitte ik bij toeval op het verhaal van zijn zoon. Ik kon bijna niet geloven wat ik las en ik schoot ook meteen in de lach. Ik dacht: één, waarom weet niemand dit? Twee, dit is ‘Shakespeare on steroids’. En drie, als de helft van dit verhaal niet in de doofpot was gestopt, hadden we nu geen koningshuis meer gehad.

Dat klinkt mysterieus en intens. Wat maakt het zo explosief?

In het kort: Willem II was een flamboyant feestbeest en seksverslaafd; vrouwen, mannen, het maakte niet uit. Hij liep van orgie naar orgie, was oorlogsheld, leefde op voet van oorlog met zijn vader en werd zijn hele leven gechanteerd vanwege zijn uitspattingen. Aan deze chantage hebben wij onze constitutionele monarchie te danken. Hij is uiteindelijk doodgeschoten door zijn eigen zoon.

Hoe was de relatie tussen Willem II en zijn vader Willem I?

Koning Willem I was een heel serieuze, steile man. Een bureaucraat. Zijn zoon was in alles zijn absolute tegenhanger. Hij was gulzig voor het leven, een echte levensgenieter. Hij leefde voor het feest, het avontuur. Hij hield van kunst en kunstenaars, was een libertijn en wilde bovenal geliefd zijn. Maar hij zocht vooral de bevestiging en liefde van zijn vader, die moest niks van hem hebben. Die walgde zelfs van hem. Die strijd tussen vader en zoon nam absurde proporties aan. Willem I heeft er alles aan gedaan om te verhinderen dat zijn zoon koning zou worden. Willem II heeft diverse couppogingen ondernomen om zijn vader van de troon te stoten. Tijdens de Belgische oorlog koos Willem II openlijk de kant van de Belgen en probeerde koning van de Belgen te worden. Dat resulteerde in een openlijke strijd tussen vader en zoon. Later begon Willem II een lastercampagne via de media tegen zijn eigen vader, en met succes: Willem I moest vluchten uit Nederland.

In tegenstelling tot zijn vader was Willem II geliefd bij het volk. Hoe kwam dat?

In ieder geval meer dan zijn vader, vooral toen hij de held van Waterloo werd. Napoleon ontsnapte uit ballingschap, trok ten strijde tegen Europa, en werd uiteindelijk verslagen bij Waterloo. Willem II werd door zijn vader naar het front gestuurd, want het nieuwe koningshuis kon wel een held gebruiken, en daar heeft hij zich heldhaftig getoond. Sommigen zeggen vooral onbesuisd. Hij schijnt als een dolle tekeer te zijn gegaan, maar hij is wel vooropgegaan in de strijd en werd vrijwel direct van zijn paard geschoten. Sindsdien is hij de ‘held van Waterloo' en daar heeft hij zich altijd op voorgestaan. Hij liet strijdtonelen schilderen, er werden liederen geschreven en hij liet zich altijd onthalen als ‘de held van Waterloo’. Dat kwam het kersverse koningshuis goed uit, want nu hadden ze een echte held.

Zit die beroemde Slag bij Waterloo ook in de voorstelling?

Ja, wij doen de hele slag bij Waterloo in tien minuten.

Willem II was een feestbeest, zeg je. Hoe zie je zijn invloed op onze cultuur?

Je zou kunnen zeggen dat hij de stamvader was van onze festival- en feestcultuur. Het is muziektheater, het gaat over feest, over uitspattingen, over de lust for life. Dat past ook bij het Bostheater: buiten, los, met humor en muziek.

Je staat bekend om maatschappijkritische stukken. Wat vertelt deze voorstelling over onze tijd?

Die laag zit er zeker in. Thema’s die toen speelden, spelen nu ook: censuur, nepnieuws, propaganda, manipuleren van het nieuws. Onze liefde voor autoritaire leiders. Maar het is vooral ook een komedie, vol scherpe humor en historische absurditeiten. Je lacht om de waanzin van het verleden, maar je herkent er veel van nu in terug.

Tot slot: waarom moeten mensen deze zomer naar Willem II komen kijken in het Amsterdamse Bostheater?

Omdat het een bizar, waargebeurd verhaal is dat bijna niemand kent. Het is groots muziektheater, het is grappig, het is brutaal, het is feestelijk. En het laat zien dat de geschiedenis soms vreemder is dan fictie. Bovendien: waar anders zie je de Slag bij Waterloo in tien minuten, onder de bomen, met muziek en humor?

Willem II is van 10 juni t/m 2 augustus exclusief te zien in het Amsterdamse Bostheater.