INFARCT: Peter Heerschop en Viggo Waas brengen een aangrijpende ode aan vriendschap en veerkracht

Toen Viggo Waas in het voorjaar van 2021 onverwacht werd getroffen door een herseninfarct, stond zijn leven in één klap op zijn kop. De man die jarenlang volle zalen liet lachen, moest opnieuw leren spreken, lopen en zich een weg banen door een werkelijkheid die hij niet zelf had gekozen. Aan zijn zijde stond Peter Heerschop, zijn onafscheidelijke vriend en collega, met wie hij decennialang het podium deelde. Samen besloten ze hun ervaring niet alleen te doorleven, maar ook te delen. Het resultaat daarvan is INFARCT, een documentaire van regisseur Marcel de Vré die rauw, eerlijk en tegelijk hoopvol laat zien wat veerkracht en vriendschap kunnen betekenen.

De film toont het proces van vallen en weer opstaan, van zoeken naar woorden die er niet meer vanzelf zijn en van betekenis hervinden wanneer oude zekerheden wegvallen. Het is een intiem portret, waarin de cabaretier niet langer alleen de grappenmaker is, maar vooral de mens die leert omgaan met kwetsbaarheid. Peter Heerschop is in dit verhaal niet slechts toeschouwer, maar actieve reisgenoot die laat zien wat het betekent om werkelijk naast iemand te blijven staan.

INFARCT gaat op 16 september in première in het Koninklijk Theater Tuschinski in Amsterdam en is vanaf 18 september exclusief te zien in Pathé-bioscopen door het hele land. Bij een aantal voorstellingen zullen Waas en Heerschop zelf aanwezig zijn voor een ontmoeting met het publiek.

Bijzonder is dat de helft van de opbrengst van de documentaire naar de Hersenstichting gaat. Daarmee draagt de film niet alleen bij aan bewustwording, maar ook concreet aan zorg en onderzoek voor mensen met een hersenaandoening. Voor scholen en zorginstellingen is er bovendien de mogelijkheid om tegen een gereduceerd tarief besloten voorstellingen te bezoeken, zodat het verhaal van INFARCT ook een plek krijgt in educatie en zorg.

Het is een film die ontroert, maar vooral inspireert. Want achter het persoonlijke verhaal van Viggo en Peter schuilt een universele vraag: wie ben je nog als je niet meer kunt wat je altijd kon? En wie blijft er dan naast je staan?