Het kunstcentrum van Amsterdam

In 1883 liet de British Imperial Continental Gas Association in Amsterdam twee kolengestookte gasfabrieken bouwen – de Oostergasfabriek en de Westergasfabriek – om gas te produceren voor de verlichting van de straten van de stad. 

In Nederland werden in de jaren zestig enorme aardgasreserves ontdekt (de velden van  Slochteren en IJmuiden), wat leidde tot de geleidelijke sluiting van kolengestookte gascentrales. 

De transformatie tot een cultureel centrum 

De jaren ‘80 zijn het beginpunt van plannen om het terrein te herontwikkelen tot een stadspark. 

Ter bescherming van het terrein, dat door de industriële activiteiten sterk was vervuild, en met een buurtinitiatief als stuwende kracht werd in 1981 door de gemeenteraad een landinrichtingsverordening uitgevaardigd. 

In 1989 kregen de 22 oorspronkelijke industriële gebouwen de status van nationaal monument.  Het zuiveringsgebouw, het transformatorgebouw, de gashouder, het regulatorhuis en het machinegebouw werden gerenoveerd. 

In 1990 werd het projectbureau Westergasfabriek opgericht onder leiding van Evert Verhagen, architect, stedenbouwkundige en oprichter van Creative Cities. In 1993 stelde het stadsdeel Westerpark het terrein open voor culturele en recreatieve activiteiten. Het 13,5 hectare grote terrein is ontworpen door de Amerikaanse landschapsarchitect Kathryn Gustafson. 

Oorspronkelijk was het park bedoeld voor tijdelijke culturele evenementen (theaterfestivals, kunstbeurzen en modeshows), maar het werd een permanent cultureel centrum dat in 2003 officieel werd geopend. 

Fabrique des Lumières 

In 2018 kocht Duncan Stutterheim alle industriële gebouwen op, die in 2019 werden omgedoopt tot Westergas, met als doel het Westerpark om te vormen tot een cultuurdorp voor alle Amsterdammers. 

 Duncan Stutterheim stelde Culturespaces in de gelegenheid te investeren in de Zuiveringshal, ook bekend als de Gasfabriek, om er een centrum voor digitale kunst te realiseren.