Een hommage aan de mensheid

Leven in vrijheid

Jimmy Nelson werd in 1967 geboren in Kent, een graafschap in het zuiden van Engeland. Zijn leven veranderde radicaal toen hij vijftien was. "Ik werd op een ochtend wakker en al mijn haar was uitgevallen. Het gevolg van een aandoening genaamd Alopecia Totalis, veroorzaakt door een combinatie van stress en een zware aanval van cerebrale malaria."

Het was onvermijdelijk dat zijn wereld op een dag zou instorten, zegt hij zelf, het resultaat van misbruik op de Jezuïeten kostschool in zijn jonge jaren. "Het besef dat ik emotioneel niet verbonden was met mijn lichaam was moeilijk. Maar het dwong me sneller mijn pad in het leven te vinden."

Als zoon van een Shell geoloog reisde Jimmy Nelson als kind al de hele wereld over. Hij woonde in Afrika, Azië en Zuid-Amerika. "Ik vond het heerlijk om in vrijheid en tussen verschillende mensen te leven. Op kostschool voelde ik me altijd al geïsoleerd en anders dan alle anderen. Met mijn nieuwe look als skinhead voelde ik me vrij om alle plannen om te studeren op te geven en op zoek te gaan naar mijn identiteit in de wereld."

Toevallige toerist in Tibet

Een beslissing die hem naar Tibet bracht. Gekleed als monnik probeert hij op te gaan in de lokale bevolking. "Ik was een van de eerste buitenlanders in decennia die de hoofdstad Lhasa bereikte. Wat ik zag was een rijke cultuur die buitenstaanders lang niet hadden gezien. Magisch, life changing, uniek."

Het was het begin van een project waarin Nelson kon ontsnappen aan zijn persoonlijke pijn: "In de periode die volgde, bleef ik de wereld en mezelf ontdekken. Via mijn camera was ik getuige van het menselijk lijden dat ik in mezelf herkende. Afghanistan, Pakistan, El Salvador, Nicaragua, Guatemala, Nigeria en het voormalige Joegoslavië werden zo een decor waarin ik me kon verstoppen."

‘Adopted Dutchie’

Als ‘Adopted Dutchie’ worden Schiphol en Amsterdam het thuishonk van Nelson. Met zijn ex-vrouw en drie kinderen vestigt hij zich in 1998 in Nederland. 

"Zonder dat ik het destijds wist, zou Amsterdam mijn eerste echte thuis en veilige haven worden. Deze stad en haar mensen hebben me geholpen vrede en acceptatie te vinden voor al mijn eigenaardigheden in haar menselijk gastvrije en buitengewoon beschaafde samenleving."

Het was in die periode dat hij zich beseft dat zijn hart bij het spirituele aspect van fotografie ligt en niet in de commercie. "In 2010 luisterde ik eindelijk naar mijn innerlijke stem. De stem die erop aandrong terug te keren naar mijn roots en mijn ware roeping. Mijn droom was om verbinding te maken met de allesomvattende rijkdom van oude culturen die in harmonie met zichzelf en met Moeder Aarde leven. Om met hen te leven, te lachen, te huilen en te dansen op mijn oneindige ontdekkingsreis door het leven."

Verbonden door Moeder Aarde

Nelson kwam erachter dat we allemaal een zijn, verbonden door Moeder Aarde. "We hebben misschien verschillende culturen en talen, verschillende kleuren en overtuigingen, maar op een veel diepere manier zijn we allemaal van dezelfde geest."

"Ik geloof dat we op een kruispunt staan. Binnen één oogwenk kunnen monumentale veranderingen worden doorgevoerd. Aangezien de wereld nu wereldwijd verbonden is, is er geen excuus meer. We zijn ons bewust van de disbalans tussen mens en natuur en het is tijd om in actie te komen. Laten we leren van de wijsheid en manier van leven van inheemse volkeren."

"Ze zijn rijk omdat ze voelen. Ze zijn wijs omdat ze de natuur hun gids laten zijn. Ze zijn liefdevol omdat ze voor elkaar zorgen. Ze zijn verlicht omdat ze voluit leven. Laat ze ons inspireren en laat ze ons leiden in de toekomst. We hebben het nodig voor het voortbestaan van de mensheid."