Wat ons samenbrengt

Onze gids adviseerde met klem: geef geen geld aan bedelaars, want daardoor blijven ze komen. Ik begrijp dat advies wel, maar als je huizen van golfplaten en blauw zeil naast de enorme paleizen ziet, voelt dat toch wat wrang. De verschillen tussen arm en rijk zijn enorm in India. Dat kan ik als individu niet oplossen, maar het is wel confronterend.

Toch vond ik juist in die context iets dat verbindt: cultuur. In de breedste zin van het woord. Niet alleen in theaters of musea, maar ook hoe er gegeten wordt, hoe verhalen worden verteld en herdacht. Ook bij de prachtige gebedshuizen kom je iedereen tegen. Cultuur zit overal.

Een bijzonder moment was het bijwonen van de voorstelling Mohabbat the Taj in Agra. Een kleurrijk spektakel waarin het liefdesverhaal van Shah Jahan en Mumtaz Mahal tot leven komt en de geschiedenis van de Taj Mahal wordt verteld. Met een koptelefoon kon ik meeluisteren naar een Engelse nasynchronisatie, en dat werkte verrassend goed. De dans, de muziek, de emotie – het kwam binnen. Het was groots en meeslepend, maar tegelijk ook intiem en herkenbaar. Deze voorstelling draait al sinds 2006 en weet nog altijd avond aan avond mensen te raken. Dat zegt iets over de kracht van verhalen.

Ook tijdens het wandelen door eeuwenoude forten en paleizen voelde ik datzelfde: verwondering, verbondenheid, reflectie. Deze plekken zijn voor een veel breder publiek toegankelijk, en tonen aan dat cultuur echt overal te vinden is. Een leuk detail; als buitenlandse toerist betaal je een stuk meer toegang dan de locals. Wat mij betreft een zeer terecht onderscheid.

Het overtuigt me: cultuur moet voor iedereen zijn. Niet als luxeproduct, maar als iets fundamenteels. Als middel om jezelf en de wereld beter te begrijpen. Als manier om te verbinden in plaats van te verdelen.

En hoe groter de verschillen, hoe belangrijker die verbinding. Of je nu in Agra onder de indruk raakt van een eeuwenoud liefdesverhaal, of gewoon in je eigen stad even stilvalt bij een schilderij of een muziekoptreden – cultuur herinnert ons eraan dat we méér delen dan we misschien denken.